Het slotje van de ketting.

Een cirkel heeft geen begin en geen einde. Bij een spiraal kun je niet precies aanwijzen waar de weg naar boven (of beneden) is ingezet. Je legt de kaarten van de Tarot in het rond en, hoewel we met cijfers een volgorde er in willen forceren, je kunt het verhaal vanaf elke kaart vertellen.

Het is een van de grootste redenen, waarom ik de becijfering van de Grote Arcana het liefst zou willen afschaffen. Het voegt niets toe en schept wat dit betreft alleen maar verwarring. Aan de andere kant begrijp ik ook weer de behoefte aan een volgorde, een verhaal. Door het verhaal van de Grote Arcana te vertellen, leer je ook de kaarten op zich kennen. Sterker nog het is de methode die ik hanteer in mijn cursussen.

We hebben behoefte aan een markeerpunt. Dáár begint het verhaal. Zolang we dat weten, kunnen we de rest ook aan. Het is begrijpelijk, maar ook gevaarlijk. Jarenlang hanteer ik al de Dwaas als beginpunt. Toen ik echter voor de cursussen het verhaal in de volgorde van Rider Waite wilde vertellen moest ik beginnen bij de Magiër en was ik even de weg kwijt.

Door het geven van mijn cursussen ben ik echter ook vragen gaan stellen bij de Dwaas als beginpunt. Vanuit het oogpunt van verhalen, start het verhaal bij de Dwaas niet met een statisch beginpunt. Er is al beweging. De held is al op avontuur. Doordat je het statische beginpunt mist, weet je niet waarom de beste man op avontuur is gegaan.

Het liefst zou ik Universum (voor sommigen Wereld) als alfa en omega van de Tarot zien. Immers dat is ook de betekenis van de kaart. Het Universum, het Heel-Al. Alle tarotkaarten zijn in potentie in deze kaart aanwezig. Wanneer je alle lessen van alle kaarten optelt kom je uit bij het Universum.

Ik zie deze betekenis bevestigd in achtergrondinformatie over de dansende figuur op de kaart, die ik associeer met de dansende god Shiva. Hierover wordt gezegd dat het laat zien hoe het individuele en het opperste wezen een en dezelfde zijn. 

Er wordt gezegd over de dans dat het de beweging is die alle beweging initieert. (Dus bijvoorbeeld ook de beweging van de Dwaas die op avontuur gaat) En dat de dans plaatsvindt in het centrum van het universum, dat eigenlijk het centrum van het hart is. Het gehele plaatje van de dansende Shiva, dat ook wel Nataraja wordt genoemd, verhaalt over de verwoestende kracht van Shiva waardoor een nieuw begin mogelijk wordt. Een absoluut einde voor een absoluut begin. Het is hierdoor symbool voor de cycli van natuur en leven, maar ook voor de ontwikkeling van de mens naar zelfrealisatie. Universum én hart.

Terug naar die cirkel van Tarotkaarten waar we zo graag een volgorde in aan willen brengen. Elke kaart is een stap, een advies, een ervaring op de weg richting zelfrealisatie. Is het de eerste stap. De laatste? Ergens er tussenin? Elke kaart vertelt een levensverhaal. Alle kaarten samen vertellen het/een verhaal van het leven. Universum én hart. Het is als een kralenketting die iedere persoon in een eigen patroon reigt en Universum is het slotje.