Denk jij wel eens na over goede voornemens? En dan bedoel ik niet wat ze dan zouden moeten zijn, maar gewoon het feit dat we rond december en zeker januari er bijna door in beslag genomen worden. Zelfs als je je hebt voorgenomen dit jaar de boel de boel te laten, dan nog wordt je ermee bestookt in reclames op tv en in bushokjes.

Maar waarom doen we dit eigenlijk? En waarom per se op 1 januari? En waarom lijken de enige ‘goede’ voornemens te maken te hebben met afvallen of stoppen met roken/ drinken of je financiën? In deze reeks van artikelen wil ik bij elk aspect van goede voornemens stil staan en ontdekken wat goed is, wanneer en waarom.

Maar een begin is nooit helemaal nieuw. Je neemt het oude bewust of onbewust altijd met je mee. Gelukkig maar, want hoe anders zouden we leren en groeien? Het risico dat je in oude valkuilen trapt, zit er echter ook in verborgen.

Interessant is dat zowel in oude Westerse als Oosterse culturen het begin van het jaar niet rond 1 januari valt. In de Keltische cultuur zie je een soort oud en nieuw viering rond eind oktober. In de Oosterse cultuur juist begin februari.

Beide hebben gekozen voor natuurlijke momenten in de ontwikkeling om een ‘nieuwe’ start te maken. De een gebruikt de winter, omdat dit de periode is wanneer diep onder de grond, nieuwe zaden zich voeden en ontwikkelen om straks te groeien. De ander gebruikt juist de lente, vanwege de groei energie, het eerste groen.

Dat betekent ook dat ik niet zomaar de oude culturen volg of mezelf verplicht voel een richting te kiezen. Eigenlijk pas ik al enkele jaren beide toe op mijn eigen wijze. Eind oktober is een goed moment om te beginnen met het opmaken van een stand van zaken. Waar sta ik, hoe voel ik me, wat gaat goed wat niet, enzovoorts. Van daaruit wordt duidelijk wat ik niet meer wil, wat ik wel wil en mag ik maanden overdenken en navoelen hoe ik dat wat ik wil kan bereiken. Begin februari voel ik de energie om die zaadjes te planten en laten groeien.