september 9, 2024
Meer dan spijt
Spijt over wat verloren is en niet zien wat er nog wel is. Tijd om om te draaien naar de toekomst, zien wat je hebt en doorgaan over de brug. Dit zijn in een notendop de interpretaties van Bokalen vijf. Maar waarom lijkt het alsof je terug gaat wanneer je de brug oversteekt? En wat betekent het gebouw aan de andere kant?
Verwachtingen
Veel tarotisten, onder andere Waite, spreken bij deze kaart over verwachtingen. En dan met name dat deze niet zijn uitgekomen. En dat hierdoor de figuur in diep verdriet over de omgevallen bokalen gebogen staat. In de vloeistof die nu over de grond stroomt, ziet hij wat had kunnen zijn.
De rivier die voor hem voorbij stroomt is symbool voor snel veranderende gevoelens. Zoals je dat kunt hebben na een dergelijk verlies of teleurstelling. Bijvoorbeeld ontkenning gevolgd door boosheid gevolgd door verdriet gevolgd door teneergeslagenheid. Deze rivier van gevoelens blokkeert hem de weg. De figuur op de kaart kan de tijd niet terugdraaien (hij zou zonder rivier richting verleden gaan).
Pas nadat het hele scala aan gevoelens doorvoeld is, kan de figuur van zijn ongerealiseerde verwachtingen afdraaien richting een toekomst en naar bokalen, vormen om aan zichzelf expressie te geven, die wel nog mogelijk zijn. Bij het zien van deze bokalen, wordt ook de brug zichtbaar waarmee de figuur wel de rivier kan oversteken.
Klopt dit wel?
Maar, hè? Wanneer de figuur de brug oversteekt komt hij toch in het verleden terecht? Wat gebeurt hier?
Met het embleem Bokalen willen we uitdrukking aan onszelf geven. Daar hebben we verwachtingen bij. Over wat dat zal brengen. En over hoe de wereld zal reageren. De bokalen die zijn omgevallen, hebben niet aan die verwachtingen voldaan.
Het zwarte gewaad vertelt ons dat de figuur in het duister tast over hoe dan wel expressie te geven. Maar onder de teleurstelling bestaat nog steeds hetzelfde verlangen. De figuur wil nog steeds vorm geven aan hoe hij zich voelt. Tonen wie hij is en zich daarbij veilig voelen.
Een sterkere basis
Met het oversteken van de brug laat je al de wisselende emoties en onvoldane verwachtingen achter je. Het is water onder de brug. En dan kom je weer bij je bedoeling, je intentie uit. Deze kern staat als een huis en biedt meer veiligheid en warmte dan de mantel. Steeds weer afstemmen op je intentie is sterker dan alleen maar focussen op vormen.
Geef een reactie