de grondarcana van Priester en Toren

In de Tarot in de Herstelde Orde wordt aandacht gegeven aan welke kaarten tegenover elkaar komen te liggen, wanneer je deze allemaal in een cirkel legt. Deze kaarten delen een thema als twee kanten van dezelfde medaille. We noemen dat grondarcana. En het is interessant om te ontdekken wat dit voor de betreffende kaarten betekent.

Tegenover Grote Arcana Priester ligt Grote Arcana Toren. De grondarcana die door de gebroeders Docters van Leeuwen aan deze kaarten is toegedicht is ‘ik vestig de moraal’. Wat een beetje vreemd aandoet omdat bij de Toren een vestiging juist instort.

Grote Arcana Priester lijkt echter wel een moraal te vestigen of zelfs al gevestigd te hebben. Hij spreekt zich duidelijk hierover uit en verheft zich er letterlijk mee boven anderen uit. De dichte wand achter hem en de grijze pilaren doen vermoeden dat er absoluut niet getwijfeld hoeft te worden aan deze moraal.

Zo’n absolute zekerheid biedt steun en houvast in een leven dat veelal aan verandering onderhevig is. Wanneer je het niet meer weet is niets zo verleidelijk als iemand die vertelt ‘het’ wel te weten. Geen wonder dat religies bestaan waarin alles wat onbekend is betekenis wordt gegeven of goeroes die geheimen van het leven zeggen te doorzien. Ze zijn als een zegen voor de dertiger die ontdekt heeft dat studeren en werken blijkbaar niet alles is. En voor de vijftiger in de overgang of midlife crisis wiens leven niet alleen mentaal maar ook fysiek op zijn kop staat. Of neem een kijkje op de middelbare school waar pubers hun idolen nauwgezet volgen. Of dat nu een acteur, zanger is of de scholier die het beste net weet te doen alsof hij of zij wel vol zelfvertrouwen is.

Neem mij mijn ietwat sarcastische toon niet kwalijk. Ik bedoel er niets verkeerd mee. Het is gewoon een feit dat er waarheidszoekers en waarheidsprekers zijn. Grote Arcana Priester toont het zelf ook met de Priester op de troon en de volgelingen voor hem. En gelukkig maar dat die houvast (in meer manieren dan religie alleen) geboden wordt. Dat we steun en houvast kunnen vinden.

Maar hoe zit het dan met die Toren? Waarom moet datgene dat steun biedt neergehaald worden? En welke moraal wordt daar dan mee gevestigd? Denk aan het idool uit jouw pubertijd en hoe deze toch niet zo goddelijk perfect bleek als je dacht. Of hoe bij de school reunie je erachter komt dat het zelfvertrouwen van die ene jongen pure bluf was. Denk aan hoe het puur volgen van een goeroe toch niet alles bracht waar je op hoopte of hoe religies tegenwoordig juist vanwege hun menselijkheid vooral kwaad te boek staan.

Iets wat steun en houvast biedt, kan je te veel afhankelijk maken of verrot blijken. Of je komt erachter dat je op eigen benen verder kunt. Blijf je dan toch maar steunen? Probeer je dan toch maar je leven zo te vormen dat het in die gevestigde orde blijft passen? Of besluit je de sloopkogel erdoor te jassen, zodat je op zoek kunt naar iets  nieuws?

Want dat is de moraal die gevestigd wordt door Toren. Dat alles vergankelijk is. Zelfs de grootste zekerheid. En dat alles dus ook moet vergaan om het leven te laten stromen. Opdat nieuwe steun en houvast opgebouwd en gevestigd kan worden. Een nieuwe wijsgeer kan opstaan. Zo draait de munt van Priester en Toren rond en rond. We zijn onzeker en zoeken bevestiging om deze met nieuw gevonden zelfvertrouwen weer neer te kunnen halen. Het is geen verdrietig verhaal. Het is de ontwikkeling van eigen wijsheid.